Home News Games Foto's Links Contact
Société de la Grande Armée Onoverwinnelijken toernooi 10 september 2011 10 september heel vroeg... Kwamen de Brabanders van de Militia Brabantia© om de krachten met ons te meten. Als een goed gastheer wist ik bijna alle namen ( Nog bedankt Arvid ) Richard en Dennis wisten de weg naar het fort nog. Verder waren Kees, Frank, Arvid en Ardi van de partij. Frank zag de foto van Willem Schoppen hangen en begon meteen allemaal verhalen te vertellen want hij kwam vroeger ( toen ik nog zwart haar had ) in Scheveningen. Blijkt maar weer hoe klein onze hobbywereld is. Van onze kant werden we vertegenwoordigd door Robin, Richard, Evert en Jaap. Opeens stond er nog een oud lid in de vorm van Romano en die bleek heel welkom want ik kwam handen te kort. Na een Bossche bol (ook de bakker had zelf al aangegeven dat ze die allen in Den Bosch kunnen maken) kregen we een rondleiding door het fort. Vond hem zelf ook helemaal leuk. Het nieuwe gedeelte was verrassend indrukwekkend. Richard , Evert en Robin maakten de tafels klaar. Na de rondleiding lunch en ik had het idee dat onze tegenstanders begonnen in te dutten na de lunch (was uiteraard zeer doordachte insus-strategie) maar we kwamen van een koude kermis thuis. Richard en Evert speelden met ridderorden tegen Arvid, Kees en Frank. Ik liet de laatste met mijn Moorse troepen spelen en oké ik snap het volgende keer ga ik met pek en veren de slot gracht door want ik heb uiteraard wat advies gegeven. . . Mea Culpa, Mea Culpa. Ik heb niet veel van deze slag gezien. De ervaring leert namelijk dat je als kruisvaarder zo de Moren van de tafel veegt. Tenminste als ik Moor speel. (misschien zonder pek en veren door de gracht). Kennelijk is dit niet gebeurd want zoals vermeld het slot was nog spannend en de uitslag was fifty/fifty. Robin, Romano en ondergetekende speelden met Seleuciden. Mijn directe tegenstander Dennis had ene David meegenomen en die slingerde een steen in het linkeroog van mijn olifant Goliath. Die zet het vervolgens op een lopen (weer wat geleerd want die regel uit het boek hadden wij nog nooit opgemerkt) en loopt mijn toekijkende kamelen onderste boven. Weg rechter flank. Romano deed het in het centrum beter maar die werd plotseling weggeroepen. En toen had ik weer een nieuwe uitdaging. Ik dacht toen met grof geweld door het centrum heen te breken. Ik had wat met de dobbelstenen . Ook daar deden mijn olifanten weet net even wat anders. Uiteindelijk moesten we nog naar een voorrangsregel kijken voor vooruit stormende olifanten en vluchtende olifanten (die laatste kwam- mijn mazzel- in een groep hastati of in elk geval Romeinen). Mijn tegenstander Ardi had trouwens keurig mijn wedge succesvol aangevallen dus het stroopte aardig op in het centrum. Ene kluwen olifanten, wedges en blokken Romeinen. Robin was druk in gevecht met Richard. Die laatste was ernstig ervaren en wist de zeiswagens van Robin handig buiten spel te houden. Uiteindelijk ging onze linker flank ook ten gronde en toen keken we naar de stand van de zon. Oeps 17.33.52 uur. Meteen geroepen dat dit de laatste ronde was waarop Richard H. nog even het thuis front moest consulteren want juist bij hen was het nog spannend en daar moest nog uitgemaakt worden wie zich de winnaar mocht noemen. De extra tijd mocht niet baten want zoals boven gezegd bleef deze slag onbeslist. Eindresultaat is dat we niet gewonnen hebben en dat de “onoverwinnelijkheidstrofee “ oprecht verdiend is door de Militia Babantia. We gaan de bewoners het dorpje ergens in Gallië uiteraard volgend jaar terug halen. P.s. de insus-strategie bleek totaal niet gewerkt te hebben want bij de overwinning c.q. verdrink je verdriet borrel had de Militie Brabantia (eigenlijk was het alleen Arvid) duidelijk nog het meest te vertellen. Was dusdanig leuk en gezellig dat we het volgend jaar zeker weer doen en uiteraard hulde aan onze Brabantse hobby genoten. Rick
Société de la Grande Armée
Onoverwinnelijken toernooi
10 september 2011
10 september heel vroeg...
Kwamen de Brabanders van de Militia Brabantia© om de krachten met ons te meten.
Als een goed gastheer wist ik bijna alle namen ( Nog bedankt Arvid ) Richard en Dennis wisten de weg naar het fort nog. Verder waren Kees, Frank, Arvid en Ardi van de partij.
Frank zag de foto van Willem Schoppen hangen en begon meteen allemaal verhalen te vertellen want hij kwam vroeger ( toen ik nog zwart haar had ) in Scheveningen. Blijkt maar weer hoe klein onze hobbywereld is.
Van onze kant werden we vertegenwoordigd door Robin, Richard, Evert en Jaap. Opeens stond er nog een oud lid in de vorm van Romano en die bleek heel welkom want ik kwam handen te kort.
Na een Bossche bol (ook de bakker had zelf al aangegeven dat ze die allen in Den Bosch kunnen maken) kregen we een rondleiding door het fort. Vond hem zelf ook helemaal leuk. Het nieuwe gedeelte was verrassend indrukwekkend. Richard , Evert en Robin maakten de tafels klaar.
Na de rondleiding lunch en ik had het idee dat onze tegenstanders begonnen in te dutten na de lunch (was uiteraard zeer doordachte insus-strategie) maar we kwamen van een koude kermis thuis.
Richard en Evert speelden met ridderorden tegen Arvid, Kees en Frank.
Ik liet de laatste met mijn Moorse troepen spelen en oké ik snap het volgende keer ga ik met pek en veren de slot gracht door want ik heb uiteraard wat advies gegeven. . . Mea Culpa, Mea Culpa.
Ik heb niet veel van deze slag gezien. De ervaring leert namelijk dat je als kruisvaarder zo de Moren van de tafel veegt. Tenminste als ik Moor speel. (misschien zonder pek en veren door de gracht). Kennelijk is dit niet gebeurd want zoals vermeld het slot was nog spannend en de uitslag was fifty/fifty.
Robin, Romano en ondergetekende speelden met Seleuciden. Mijn directe tegenstander Dennis had ene David meegenomen en die slingerde een steen in het linkeroog van mijn olifant Goliath.
Die zet het vervolgens op een lopen (weer wat geleerd want die regel uit het boek hadden wij nog nooit opgemerkt) en loopt mijn toekijkende kamelen onderste boven. Weg rechter flank.
Romano deed het in het centrum beter maar die werd plotseling weggeroepen. En toen had ik weer een nieuwe uitdaging. Ik dacht toen met grof geweld door het centrum heen te breken.
Ik had wat met de dobbelstenen . Ook daar deden mijn olifanten weet net even wat anders. Uiteindelijk moesten we nog naar een voorrangsregel kijken voor vooruit stormende olifanten en vluchtende olifanten (die laatste kwam- mijn mazzel- in een groep hastati of in elk geval Romeinen).
Mijn tegenstander Ardi had trouwens keurig mijn wedge succesvol aangevallen dus het stroopte aardig op in het centrum. Ene kluwen olifanten, wedges en blokken Romeinen.
Robin was druk in gevecht met Richard. Die laatste was ernstig ervaren en wist de zeiswagens van Robin handig buiten spel te houden.
Uiteindelijk ging onze linker flank ook ten gronde en toen keken we naar de stand van de zon. Oeps 17.33.52 uur.
Meteen geroepen dat dit de laatste ronde was waarop Richard H. nog even het thuis front moest consulteren want juist bij hen was het nog spannend en daar moest nog uitgemaakt worden wie zich de winnaar mocht noemen. De extra tijd mocht niet baten want zoals boven gezegd bleef deze slag onbeslist.
Eindresultaat is dat we niet gewonnen hebben en dat de “onoverwinnelijkheidstrofee “ oprecht verdiend is door de Militia Babantia. We gaan de bewoners het dorpje ergens in Gallië uiteraard volgend jaar terug halen.
P.s. de insus-strategie bleek totaal niet gewerkt te hebben want bij de overwinning c.q. verdrink je verdriet borrel had de Militie Brabantia (eigenlijk was het alleen Arvid) duidelijk nog het meest te vertellen. Was dusdanig leuk en gezellig dat we het volgend jaar zeker weer doen en uiteraard hulde aan onze Brabantse hobby genoten.
Rick
